دستــم را بالا مــی برم

و آسمان را پایین مــی کشـــم

مــی خواهــــــم بزرگــــــی زمین را نشان آسمان دهـــــــم

تا بداند

گمشده ی من

نه در آغــــوش او

که در همین خاک بـــــــی انتهاست

آنقدر از دل تنگـــــی هایـــــــم برایش

خواهــــــم گفت

تا ســـرخ شود

تا نــــم نــــم بگرید

آن وقت رهایش مـــی کنــــــــم

و مـــی دانــــــم

کســــــی هــــــرگــــــز نــــــخواهد دانست

غـــــــم آن غروب بارانـــــــی

همه از دلتنگـــی های من بود

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: